Pierwsze badania o charakterze naukowym zostały przeprowadzone przez profesora Donato Vitore z Wydziału Medycyny Uniwersytetu w Bari w latach 1998-1999. Chusta została zeskanowana cyfrowo za pomocą skanera wysokiej rozdzielczości. Prof. Vittore stwierdził, że szczeliny pomiędzy poszczególnymi nićmi wątku i osnowy nie zawierają żadnych pozostałości farby. Doprowadziło to do konkluzji, że Oblicze nie powstało w wyniku zastosowania technik olejnych ani też technik akwarelistycznych, ponieważ kontury obrazu są ostre – widać to szczególnie we fragmentach przedstawiających oczy i usta oraz włosy. Linie nie są rozmazane, co można by było zauważyć w przypadku wykorzystania akwareli wodnych.

Fragment brody

W 2004 roku powstała hipoteza, że tkanina jest wykonana z bisioru. Tego typu materiał nie nadaje się do malowania gdyż włókna mają gładką i nieprzepuszczalną strukturę błonnika i nie nasiąkają. Tak więc gdyby obraz był namalowany to jedynym miejscem koncentracji pigmentów powinny być przestrzenie pomiędzy włóknami a badania wykazały ich brak. Co prawda można zmienić naturalny kolor bisioru z ciemnobrązowego na miodowy za pomocą słabych kwasów (np. mocząc go w kwasie cytrynowym) ale nie są dziś znane techniki mogące utworzyć tak szczegółowy obraz za pomocą odbarwienia tkaniny.

Struktura mikroskopowa tkaniny, pojedyncze nici złożone są ze średnio 60 włókien o grubości średnio 14 tysięcznych części milimetra co czyni ją wyjątkowo przezroczystą. Pomiędzy nićmi wątku i osnowy widoczne zanieczyszczenia. Nitki są zerwane - fragment z miejsca wielokrotnego składania tkaniny.

Następne badania mikroskopowe i spektroskopowe przeprowadził w 2001 roku profesor Gulio Fanti z Uniwersytetu w Padwie (inżynieria mechaniczna i termiczna). Potwierdził on, że mamy do czynienia z bardzo cienkim materiałem, utkanym z nici o średnim przekroju 120 mikronów (dwanaście setnych milimetra). Jest on cieńszy od nylonu, syntetycznego włókna wyprodukowanego po raz pierwszy w 1945 r. Sposób tkania jest tradycyjny, a więc prosty i nieregularny. Istnieją puste przestrzenie pomiędzy nićmi, o wielkości od 150 do 350 mikronów. Fanti potwierdził wyniki doświadczeń z 1971 roku, kiedy to Bruno Sammaciccia poddał Chustę działaniu promieni Wood’a. To przenośne urządzenie umożliwia dzięki wbudowanemu filtrowi emisję długofalowego promieniowania nadfioletowego, niewidocznego dla ludzkiego oka. Lampę Wood’a wykorzystuje się do analizy dzieł sztuki, np. do identyfikacji miejsc retuszy. Pigmenty farb silnie fluoryzują w ultrafiolecie. Obraz z Manoppello wykazuje fluorescencję w lewym i prawym górnym rogu, w miejscach gdzie ojciec Klemens da Castelvechcio dokonał restauracji i umieścił jedwabne wstawki. Odnaleziono także śladowe ilości pigmentów w innych miejscach obrazu. Ich obecność może tłumaczyć zwyczaj przykładania do oryginału licznych kopii w celu ich „uświęcenia”. Analiza obrazu w świetle podczerwonym pokazała brak szkicu do rysunku i brak jakichkolwiek korekt.

Fotografia mikroskopowa fragmentu Chusty

Włoski badacz Roberto Falcinelli twierdzi natomiast, że obraz wykonano około 1500 roku i przedstawia on autoportret Alberta Dürera. Falcinelli wspomina także, że równie dobrze to może być portret Rafaela namalowany przez Dürera.

Albert Dürer, Autoportret

Należy podkreślić, że nie przeprowadzono dotychczas bezpośredniego badania tkaniny. Jak głoszą przekazy historyczne dwukrotnie podjęto próbę wyjęcia Chusty z pomiędzy szyb - w 1703 i 1714 roku. Okazało się, że Oblicze przestało być widoczne i pojawiło się po umieszczeniu go w starych ramach. Od tego czasu nikt nie podjął się tego eksperymentu.

Wątek i osnowa - średnio 27 nici wątku na 1 centymetr tkaniny

Ostania konferencja naukowa na temat Chusty z Manoppello oraz innych obrazów Αχειροποίητος - nie ludzką ręką namalowanych odbyła się 4-6 maja 2010 w Rzymie. Organizatorem była ENEA Research Center of Frascati - Włoska Narodowa Agencja do spraw nowych technologii, energii i środowiska.

prof. dr hab. Jan S. Jaworski (Uniwersytet Warszawski) na konferencji poświęconej Αχειροποίητος

Jak wynika z badań przeprowadzonych przez prof. dr hab. Jana S. Jaworskiego (Uniwersytet Warszawski) i prof. Giulio Fanti (Uniwersytet w Padwie) obraz z Manoppello posiada inne interesujące atrybuty. Jednym z nich jest jego trójwymiarowość - inna jednakże niż relikwi z Turynu, lepiej widoczna, gdy analizuje się negatyw fotografii Chusty. Badania wykonano za pomocą  oprogramowania Brice 4.0, wykazały one niezwykłą zbieżność charakterystycznych punktów na obu wizerunkach.

Niezwykłe są także różnice obrazu na rewersie i awersie Chusty. Nie są one zauważalne od razu.

Spróbujmy wykonać lustrzane odbicie awersu Oblicza i porównać go z rewersem:

Oblicza są identyczne ale układ włosów już nie ... Taki efekt można dziś uzyskać wykonując serię zdjęć w krótkim czasie. Wygląda na to, że na płótnie zarejestrowane zostały dwa obrazy w niewielkim przedziale czasowym. Podmuch wiatru mierzwi włosy.

Liczba osób, które zgadzają się z tezą, że obraz z Manoppello to a-cheiro-poietos (nie ręką ludzką uczyniony) rośnie.

Więcej w opracowaniu:

3-D PROCESSING TO EVIDENCE CHARACTERISTICS REPRESENTED IN MANOPPELLO VEIL


Międzynarodowe konferencje naukowe na temat obrazów "nie ludzką ręką uczynionych":


INTERNATIONAL WORKSHOP OF THE SCIENTIFIC APPROACH TO THE ACHEIROPOIETOS IMAGES ENEA Research Center of Frascati -- May 4 to 6, 2010

International Workshop on the Scientific Approach to the Acheiropoietos Images
ENEA Research Center of Frascati (Italy)
4-5-6 May 2010

Konferencja z udziałem polskich naukowców (prof. dr hab. Jan S. Jaworski, Uniwersytet Warszawski oraz prof. Zbigniew Treppa, Zakład Semiotyki Obrazu i Technik Audio-Wizualnych, Uniwersytet Gdański).

http://www.acheiropoietos.info/


Międzynarodowa Interdyscyplinarna Konferencja Dedykowana Obrazom Acheiropoietos

Jednym z celów konferencji jest zaktualizowanie wiedzy na temat obiektów nie ludzką ręką wykonanych, określanych greckim terminem „acheiropoietos”. To starożytne pojęcie posiada duży zakres znaczeniowy. W węższym zakresie obejmuje się nim obrazy, które w sensie ścisłym powstały bez udziału ludzkiej ręki. W szerszym – obiekty, którym w mniej lub bardziej umowny sposób takie określenie przysługuje ze względu na przekazy Tradycji.

Do dnia dzisiejszego, nie ma pełnej jasności co do tego, którym obiektom przysługuje określenie acheiropoietos w sensie ścisłym. Do tej grupy przynależą z całą pewnością obrazy, które zostały już poddane gruntownym badaniom w poprzednim stuleciu. Są to wizerunki z Całunu turyńskiego oraz z Tilmy z Guadalupe a ostatnio, w świetle badań porównawczych prowadzonych m.in. przez s. Blandinę Paschalis, włącza się do niej również obraz z Chusty z Manoppello. Trwają dyskusje, czy do grupy obrazów „acheiropoietos” w ścisłym sensie można zaklasyfikować również obrazy pochodzące z innych obiektów, takich jak np. miniatura tkanina z Coromoto w Wenezueli.

Organizatorzy Toruń Acheiropoietos Conference 2011, stawiają sobie za cel m.in. otworzenie pola dyskusji dla naukowców wielu dyscyplin nauki dla określenia ram metodologicznych zakresu badawczego, który wyznacza pojęcie „acheiropoietos”, konfrontację osiągnięć badawczych wszystkich dyscyplin naukowych obejmujących swoim zakresem acheiropity oraz wytyczenie kierunku dla integracji badań acheiropitów.

Konferencja odbędzie się w dniach 11–13 maja 2011 r. i będzie upamiętniać 12. rocznicę pobytu Jana Pawła II w Toruniu, który przemawiając w toruńskim Uniwersytecie zachęcał do podjęcia pogłębionego dialogu między nauką i wiarą. Cel ten przyświeca organizatorom Toruń Acheiropoietos Conference 2011, a jego realizacja jest możliwa z uwagi na wyjątkowy przedmiot badań znajdujący się w centrum zainteresowania przedstawicieli zarówno nauk przyrodniczych, humanistycznych jak i teologii.
 

Proponowane obszary tematyczne:

  • obrazy acheiropoietos w poznaniu przyrodniczym

  • charakterystyka materialnej struktury acheiropitów

  • następstwa (pastoralne, liturgiczne, ekumeniczne) zintegrowania badań acheiropitów dla teologii ikony

  • teologia ikony

  • teologia znaku i cudu

  • fenomenologia świętych obrazów

  • znaczenie acheiropitów dla teologii fundamentalnej, misjologii oraz nowej ewangelizacji

  • zagadnienie prawdziwości wizerunku Jezusa Chrystusa w chrześcijańskich kanonach ikonograficznych w kontekście wizerunków acheiropoietos

  • zagadnienie prawdziwości wizerunku acheiropoietos Jezusa Chrystusa na tle wizerunków bóstw innych religii (w kontekście nauk religiologicznych)

  • prognoza dotycząca naukowych, socjologicznych, kulturowych konsekwencji podjęcia zintegrowanych badań acheiropitów

  • aspekty historyczne

  • stan oraz perspektywa badań w świetle aktualnego stanu wiedzy na temat poszczególnych acheiropitów

Konferencja będzie prowadzona w języku angielskim. Organizatorzy dołożą starań, by zapewnić tłumaczenie symultaniczne na język polski.

Strona konferencji