Znamy kilka relikwii uważanych za płótna grobowe Chrystusa. Przechowywane są od wieków i otaczane szczególną czcią wiernych. Nazywane są sudariami i pełniły różne funkcje. Poniższy schemat pokazuje prawdopodobne ułożenie płócien grobowych.

Płótno z Kornelimünster, len
Całun z Kornelimünster, bisior
Całun z Turynu, len
Chusta z Oviedo, len
Czepek z Cahors, gaza
Chusta z Manoppello, bisior morski

Po zdjęciu z krzyża ciało przeniesiono do grobu należącego do Józefa z Arymatei. Był on człowiekiem wpływowym i bogatym, członkiem Sanhedrynu, według Ewangelii św. Jana był uczniem Jezusa. Poprosił on Piłata o zgodę na pochówek. Prośba, po upewnieniu się o śmierci Jezusa, została spełniona. Gdyby nie interwencja Józefa ciało zostało by zapewne wrzucone do wspólnej mogiły razem z ciałami innych ukrzyżowanych. Józef zakupił całun pogrzebowy oraz 100 funtów mirry i aloesu, (około 32,7 kg). Ciało położono we wnęce na płótnie, owinięto w dwa całuny, zawinięto opaskami. Głowa była zawinięta płótnem, złożono czepek. Na wierzch położono cienki welon z bisioru. W pochówku pomagał Józefowi Nikodem - dostojnik żydowski, faryzeusz, członek Sanhedrynu.

Rzeźba Józefa z Arymatei, kościół św. Marcina, Kolonia, Niemcy

(c) Raimond Spekking / CC-BY-SA-3.0 (via Wikimedia Commons)

Całuny z opactwa w Kornelimünster, Niemcy, len, bisior

Całun Turyński, Włochy, negatyw

Całun Turyński, pozytyw i negatyw

Santa Arca, relikwiarz w którym przechowywana jest Chusta z Oviedo, Hiszpania

Sudarium z Oviedo, Hiszpania

Relikwiarz w którym przechowywany jest czepek z Cahors, Francja

Welon z Manoppello, Włochy